تفاوت بین بالانس فعال و بالانس غیرفعال بردهای محافظ باتری لیتیومی چیست؟

اصل اساسی متعادل‌سازی غیرفعال، دستیابی به اثر متعادل‌سازی با هدر دادن توان اضافی است. معمولاً توان اضافی در باتری با ولتاژ بالا از طریق یک مقاومت به گرما تبدیل می‌شود، به طوری که ولتاژ باتری ثابت می‌ماند. مزیت این است که مدار متعادل‌سازی غیرفعال ساده است و هزینه طراحی و پیاده‌سازی آن کم است. و فناوری متعادل‌سازی غیرفعال بسیار بالغ است و به طور گسترده در بسیاری از پروژه‌های کم‌هزینه و کوچک مورد استفاده قرار گرفته است.بسته‌های باتری.

عیب این روش این است که به دلیل تبدیل انرژی الکتریکی به گرما از طریق مقاومت، اتلاف انرژی زیادی وجود دارد. راندمان پایین، به خصوص در باتری‌های با ظرفیت بالا، اتلاف انرژی را آشکارتر می‌کند و برای کاربردهای باتری در مقیاس بزرگ و با کارایی بالا مناسب نیست. و از آنجا که انرژی الکتریکی به گرما تبدیل می‌شود، ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد باتری شود و بر ایمنی و عمر کلی سیستم تأثیر بگذارد.

متعادل‌سازی فعال با انتقال انرژی الکتریکی اضافی از باتری‌های با ولتاژ بالاتر به باتری‌های با ولتاژ پایین‌تر، به تعادل دست می‌یابد. این روش عموماً توزیع توان بین باتری‌ها را از طریق منابع تغذیه سوئیچینگ، مبدل‌های باک-بوست یا سایر قطعات الکترونیکی تنظیم می‌کند. مزیت آن راندمان بالا است: انرژی هدر نمی‌رود، بلکه با انتقال متعادل می‌شود، بنابراین هیچ اتلاف حرارتی وجود ندارد و راندمان معمولاً بالا است (تا ۹۵٪ یا بیشتر).

صرفه‌جویی در مصرف انرژی: از آنجا که هیچ اتلاف انرژی وجود ندارد، برای ظرفیت‌های بالا و کارایی بالا مناسب است.باتری لیتیومیسیستم‌ها و می‌توانند عمر مفید باتری را افزایش دهند. قابل استفاده برای باتری‌های بزرگ: متعادل‌سازی فعال برای باتری‌های با ظرفیت بالا، به ویژه در سناریوهایی مانند وسایل نقلیه الکتریکی و سیستم‌های ذخیره انرژی، مناسب‌تر است و می‌تواند به طور قابل توجهی کارایی و استقامت سیستم را بهبود بخشد.

عیب این است که طراحی و اجرای متعادل‌سازی فعال نسبتاً پیچیده است و معمولاً به قطعات الکترونیکی بیشتری نیاز دارد، بنابراین هزینه آن بالاتر است. پیچیدگی فنی: کنترل دقیق و طراحی مدار مورد نیاز است که دشوار است و ممکن است دشواری توسعه و نگهداری را افزایش دهد.